اجرای طرح جداسازی اتاق کارمندان زن و مرد در ادارات دولتی آغاز شد. آفرین! آخر پس چرا این قدر دیر؟ جامعه داشت در گرداب فساد و فحشا دست و پا می زد و شنای قورباغه می کرد. بدین ترتیب راندمان یا بازده کاری ادارات هم مسلماً بهبود خواهد یافت؛ چون کارمندان مرد به جای این که همه اش در نخ آن یک چشم و دماغ همکاران زن خود باشند که از چادر بیرون است، می توانند به مراجعین رسیده گی کنند. قبل از اجرای این طرح، آقایان به جای این که به پرونده ها برسند و آن ها را مهر و امضا کنند، همه اش دستشان زیر میز بود.
با اجرای موفقیت آمیز این طرح که مشت محکمی به دهان غرب و شرق و حتا خودمان بود، احتمالاً طرح های زیر به سرعت اجرا خواهند شد:
- تشکیل ادارات و نهاد های دولتی یا غیره دولتی مخصوص آقایان و غیر آقایان:
رسیده گی به کار آقایان در اداراتی که تمام کارمندان آن مرد و سبیل کلفت و غیره می باشند. زنان هم که کاری ندارند و باید در خانه نشسته و به بزرگ کردن بچه و شوهر و پختن قورمه سبزی با شنبلیله ی فراوان بپردازند؛ بنابراین نیازی به اداره ی مخصوص ندارند.
- جداسازی در دانشگاه:
دختران دانشجو می توانند در خانه به تحصیل علوم بچه داری، آشپزی، عدم تنظیم خانواده (برای به وجود آمدن بیش از دو فرزند در هر خانواده)، ملیله دوزی، بافتنی و غیره پرداخته و از وارد آوردن هر گونه مشتی (اعم از محکم و غیر محکم) به هر یک از اعضا و جوارح همسران خود - به خصوص جوارحی که در پر جمعیت کردن خانواده نقش اساسی دارند - خودداری کنند.
- ممنوعیت فروش و استفاده از هر گونه قفل و کلید:
اصولاً استفاده از قفل و کلید، انسان را یاد یک چیزهایی می اندازد.
- دست روی میز:
در کلیه مدارس، کلاس های درس، ادارت، دانشگاه ها و کلیه ی جاهایی که انسانی در آن مکان پشت میز می نشیند، بردن یک یا هر دو دست به زیر میز ممنوع می باشد؛ مگر با نظارت مرجع ذی صلاح.
- ممنوعیت استفاده از هر نوع مجری به شکل خانم یا موجودی که زن را در ذهن بیننده تداعی کند در صدا و سیما:
تنها خانم هایی می توانند بر صفحه ی تلویزیون ظاهر شوند که علاوه بر داشتن حجاب کامل، دارای مواردی از جمله ابروان پیوسته، پرپشت و پاچه بزی، حداقل دو سانتی متر سبیل و خال گوشتی روی صورت باشند. اصطلاحاً به این نوع افراد «شبه خانم» گفته می شود.
طرح های دیگری نیز در دست تدوین اند که به زودی اعلام خواهند شد.
26 آبان 1385
با اجرای موفقیت آمیز این طرح که مشت محکمی به دهان غرب و شرق و حتا خودمان بود، احتمالاً طرح های زیر به سرعت اجرا خواهند شد:
- تشکیل ادارات و نهاد های دولتی یا غیره دولتی مخصوص آقایان و غیر آقایان:
رسیده گی به کار آقایان در اداراتی که تمام کارمندان آن مرد و سبیل کلفت و غیره می باشند. زنان هم که کاری ندارند و باید در خانه نشسته و به بزرگ کردن بچه و شوهر و پختن قورمه سبزی با شنبلیله ی فراوان بپردازند؛ بنابراین نیازی به اداره ی مخصوص ندارند.
- جداسازی در دانشگاه:
دختران دانشجو می توانند در خانه به تحصیل علوم بچه داری، آشپزی، عدم تنظیم خانواده (برای به وجود آمدن بیش از دو فرزند در هر خانواده)، ملیله دوزی، بافتنی و غیره پرداخته و از وارد آوردن هر گونه مشتی (اعم از محکم و غیر محکم) به هر یک از اعضا و جوارح همسران خود - به خصوص جوارحی که در پر جمعیت کردن خانواده نقش اساسی دارند - خودداری کنند.
- ممنوعیت فروش و استفاده از هر گونه قفل و کلید:
اصولاً استفاده از قفل و کلید، انسان را یاد یک چیزهایی می اندازد.
- دست روی میز:
در کلیه مدارس، کلاس های درس، ادارت، دانشگاه ها و کلیه ی جاهایی که انسانی در آن مکان پشت میز می نشیند، بردن یک یا هر دو دست به زیر میز ممنوع می باشد؛ مگر با نظارت مرجع ذی صلاح.
- ممنوعیت استفاده از هر نوع مجری به شکل خانم یا موجودی که زن را در ذهن بیننده تداعی کند در صدا و سیما:
تنها خانم هایی می توانند بر صفحه ی تلویزیون ظاهر شوند که علاوه بر داشتن حجاب کامل، دارای مواردی از جمله ابروان پیوسته، پرپشت و پاچه بزی، حداقل دو سانتی متر سبیل و خال گوشتی روی صورت باشند. اصطلاحاً به این نوع افراد «شبه خانم» گفته می شود.
طرح های دیگری نیز در دست تدوین اند که به زودی اعلام خواهند شد.
26 آبان 1385
۲ نظر:
tanze aaali mese hamishhheeee mersiii.
Behrouz
pas chera nisti?
ارسال یک نظر